εσωμέρου

ἐσωμέρου (Μ)

επίρρ. την ίδια μέρα, αυθημερόν.

[ΕΤΥΜΟΛ. < έσω + γεν. ημερού τού ουσ. (η)μέρα (πρβλ. εξωμέρου)].